Luuk Adema and Melvin Twellaar “De Groninger Twee”
In 2017 roeiden Luuk Adema en Melvin Twellaar naar een 4e plaats in de dubbeltwee tijdens de Wereldkampioenschappen onder 23-jaar in Plovdiv, na slechts een paar weken voorbereidingstijd. Luuk en Melvin zijn geen vreemden van elkaar en hebben als junioren samen geroeid op de burgervereniging de Hunze, om vervolgens beide een andere vereniging te kiezen; Gyas en Aegir. Dit jaar besloot het duo van respectievelijk A.G.S.R. Gyas en G.S.R. Aeigr om de handen aan het begin van het seizoen in een te slaan, om dit jaar een medaille te pakken op de Wereldkampioenschappen voor onder 23-jaar in Poznan, en het liefst goud.
Zij pakten in 2018, op hun weg naar Poznan, meerdere successen mee; Melvin werd Nationaal Kampioen onder 23 in de eenmansboot, en volgde hiermee Luuk op die het jaar daarvoor de titel had veroverd, zo werd de nationale titel in de dubbeltwee veroverd, werd meermaals het vuur aan de schenen gelegd van het nationale roei-team, werd het onder 23 veld tijdens de internationale wedstrijden in Essen gewonnen, werd de 8e plaats veroverd op de World Cup in Luzern en werden meerdere nationale wedstrijden gewonnen door het duo. De Groningertwee liet direct zien het niveau te hebben, en was klaar om de strijd aan te gaan. Eind juli was het zo ver; Luuk en Melvin begonnen aan het onder 23 toernooi in Poznan. Het duo wist zowel de voorwedstrijden als de halve finales hun stempel op het toernooi te drukken door als eerste te finishen. In de finale kwam het neer op een eindsprint in de laatste meters tussen de Grieken, Polen en de Groninger-twee. De Grieken trokken aan het langste eind, gevolgd door Luuk en Melvin. Zilver op de Wereldkampioenschappen voor onder 23 jaar!
Beide roeiers zijn voor nu uit elkaar, Melvin traint mee met de nationale selectie en zit in Amsterdam en Luuk heeft gekozen om in Groningen te blijven; beide, op hun eigen manier, op weg naar Parijs 2024, of …. Tokyo….
TCBOO
Het eerste team van de TAM heeft afgelopen zomer geschiedenis geschreven door te promoveren naar de hoofdklasse. Het team heeft hun naam ontleent aan de uitspraak “There Can Be Only One” uit de film Highlander. Dat deze naam hun eer aan doet, hebben ze dit jaar ruimschoots bewezen. TCBOO draaide als enige studententeam al jaren goed mee in de eerste klasse en heeft al eerder aanspraak gedaan op de hoofdklasse toen ze tweede werden. Omdat dit niet werd toegewezen, was de enige mogelijkheid direct te promoveren en dus eerste te worden in de competitie. In zenuwslopende competitieweekenden werd de aanloop gemaakt naar de ontknoping. De laatste zondag kleurde het hele park paars. Doodse stilte heerste tot het beslissende punt gespeeld werd. Het gevolg was een ontlading die geen enkele TAMmer ooit eerder gevoeld heeft! Een speciale shout-out naar:
Job van Eijk
Ingmar Scholte
Koen de Haan
Daniëlle Koetje
Celine Koets
De TAM is trots dat jullie naast het studeren zo’n sportprestatie neer kunnen zetten! TCBOO houdt de TAM al jaren op eenzame hoogte. Jullie hebben een herinnering nagelaten die we nooit zullen vergeten.
RUG/Hanze Batateam
Het is 17:00. De slotlopers van het RUG/Hanze ACLO universiteitsteam maken zich klaar om te beginnen aan slotspektakel van de 46ste Batavierenrace. De 23 andere atleten hebben vanaf één uur in de nacht alles al gegeven om de slotlopers op een voorsprong van een minuut te zetten. Deze atleten bevinden zich samen met de andere teams op de atletiekbaan in Enschede. Ze genieten van een welverdiend biertje, terwijl de druk bij de slotlopers nog maximaal is.
De ploegleiders denken nog even terug aan wat er de afgelopen dagen nog gebeurd is. Afmeldingen door blessures in de dagen vlak voor de race en zelfs op de ochtend dat het team vertrekt volgt er nog een afmelding. Alle (oud) ploegleiders die de Batavierenrace rijk is weten dat dit gaat om snel schakelen, met name wanneer een team moet voldoen aan de extra strenge regels van het universiteitsklassement.
Nadat er drie jaar lang naast de beker is gegrepen is het nu erop of eronder. 17:20, het startschot klinkt en kort daarna sprint een Groningse als eerste dame over de finish. Toch blijft het spannend, helemaal nadat de mannelijke loper van Nijmegen inmiddels al lang en breed over de finish is. Terwijl iedereen juicht en joelt wacht Groningen in spanning af op hun slotloper.
Op dit moment houden meerdere mensen het verschil bij waardoor het duidelijk wordt dat het om seconden gaat. Het is wachten geblazen… Dan komt de slotloper van Groningen de baan op gesprint voor zijn laatste meters. Samen met andere teams wordt hij naar de finish geschreeuwd, maar na de finish begint de onzekerheid. Het heeft er alle schijn van dat er slechts met enkele seconden verschil is gewonnen over de route van ruim 170 kilometer.
Pas nadat de protestronde is afgerond en de wedstrijdleiding alle uitslagen nauwkeurig heeft gecontroleerd volgt het bevrijdende telefoontje. Het RUG/Hanze universiteitsteam is de winnaar van de Batavierenrace 2018 met een gemiddelde snelheid van bijna 17 kilometer per uur!
